چون شب اوّل ماه‏ رمضان‏ فرا رسد، بادى که آن را مثيره گويند از زير عرش مى‏ وزد که برگ درختان بهشت را به هم مى‏ زند و حلقه درهاى بهشت را مى‏ کوبد. پس‏ آوائى از آنها شنيده شود که هرگز شنوندگان بهتر از آن نشنيده ‏اند. حوريان (زنان سياه چشم) بهشتى از جايگاه خود بيرون شوند تا بر مکان هاى بلند بهشت بايستند و صدا زنند: آيا خواستگارى به سوى خدا آمده تا خدا او را همسر کرامت کند؟ سپس گويند: اى رضوان (دربان بهشت) امشب چه شبى است؟ او لبّيک گويان به آنان پاسخ دهد و گويد: اى حوران نيک سيرت و نيکو صورت، امشب شب اوّل ماه رمضان است که درهاى بهشت براى روزه‏ داران امّت محمّد صلي الله عليه و آله و سلم گشوده شده است. خدا عزّ و جلّ به او فرمايد: اى رضوان، درهاى بهشت را بگشا، اى مالک (دربان دوزخ)، درهاى دوزخ را به روى روزه ‏داران امّت محمّد ببند، اى جبرئيل به زمين فرودآ، و شياطين را در بند و زنجير کن، سپس همگى را در امواج خروشان بيفکن تا روزه امّت حبيب مرا تباه نسازند.

فرمود: و خداوند تبارک و تعالى در هر شب از ماه رمضان سه بار مى‏ فرمايد: آيا درخواست‏ کننده ‏اى هست تا خواسته ‏اش را به او ببخشم؟ آيا توبه ‏کننده‏ اى هست تا توبه ‏اش را بپذيرم؟ آيا آمرزش‏ طلبى هست تا وى را بيامرزم؟ کيست به توانمندي که تهيدست نيست و به وفاکننده‏ اى که ظالم نيست قرض دهد؟ (منظور خود خداست).

فرمود: و خداوند در پايان هر روز از ماه رمضان به هنگام افطار هزار هزار بنده را از آتش آزاد کند، و چون شب جمعه و روز جمعه شود، در هر ساعتى از آن، هزار هزار نفر را از آتش آزاد سازد که همگى مستحقّ عذاب مى‏ باشند، و چون روز آخر ماه رمضان فرا رسد، خداوند در آن روز به تعداد افرادى که از اوّل تا آخر آن ماه آزاد ساخته آزاد مى‏ کند.

و چون شب قدر شود، خداوند عزّ و جلّ جبرئيل را فرمان دهد تا در ميان جمعى از فرشتگان به زمين فرود آيد، و با او پرچمى سبز رنگ است، پس آن پرچم را بر پشت کعبه بکوبد. جبرئيل شش صد بال دارد که دو بال آن را جز در شب قدر باز نکند، و در آن شب آن دو بال را بگشايد، و آن دو بال از مشرق و مغرب فراتر برود، و جبرئيل در چنين شبى فرشتگان را به اطراف عالم گسيل دارد و آنان به هر ايستاده و نشسته، و هر نمازگزار و ذکر گويى سلام کنند و با آنان دست دهند و دعاى ايشان را آمين گويند تا سپيده صبح سر زند.

پس چون صبح بدمد جبرئيل عليه السلام صدا زند: اى گروه ملائکه کوچ کنيد کوچ کنيد. گويند: اى جبرئيل، خداوند نسبت به درخواست هاى مؤمنان از امّت محمّد چه کرده است؟ گويد: خداى متعال امشب به آنان نظر رحمت کرده و از آنان گذشت نموده و گناهانشان را آمرزيده است مگر چهار کس را. رسول خدا (ص) فرمود: و اين چهار کس: شرابخوار، عاقّ والدين، کسى که قطع رحم کرده، و کينه ‏توز مي باشند.

و چون شب عيد فطر که شب جوائز نام دارد فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ کنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد. و چون صبح روز عيد فرا رسد، خداوند فرشتگان را در تمام شهرها برانگيزد، پس در زمين فرود آيند و سر کوچه و گذرها بايستند و گويند: اى امّت محمّد، به سوى پروردگار کريم براى نماز عيد بيرون شويد که او پاداش فراوان دهد، و گناهان بزرگ را بيامرزد. و چون به سوى محلّ برگزارى نماز عيد روند، خداوند عزّ و جلّ به ملائکه فرمايد: اى ملائکه من، پاداش يک اجير وقتى به وظيفه ‏اش عمل کند چيست؟ گويند: معبودا و سيّدا، پاداش او آن است که اجر او را به طور کامل عطا کنى. خداي عزّ و جلّ فرمايد: اى ملائکه! من شما را گواه مى‏گيرم که من پاداش کساني را که در ماه رمضان روزه گرفتند و به نماز ايستادند، خرسندى و آمرزش خودم قرار دادم.

و مى‏ فرمايد: اى بندگانم از من درخواست کنيد، به عزّت و جلالم خودم سوگند، شما امروز در اين گردهمايي خود براى آخرت و دنيايتان هر چه از من بخواهيد به شما ببخشم، و به عزّتم سوگند، تا آن زمان که مرا مراقب خود بدانيد و از من بترسيد، گناهان و عيوب شما را بپوشانم. به عزّتم سوگند که شما را از عذاب پناه دهم و در نزد کسانى که در دوزخ جاودانند رسوا نسازم، بازگرديد که همگى بخشيده شده ‏ايد، شما مرا خشنود ساختيد و من از شما خشنود گشته ‏ام. پس ملائکه بدين بخششى که خداوند به اين امّت به هنگام افطار ماه رمضان عنايت فرموده خوشحال شده و يکديگر را بشارت داده و تبريک گويند.

منبع: بحارالانوار، ج 93 ص 338 به نقل از امالي مفيد ص 144

دریافت کد اوقات شرعی